52: Zeg het met bloemen

Mijn laatste blog van mijn 52 weken project.
Een project waarbij ik elke week een blog over bloemen zou schrijven.
Een project dat zou resulteren in 52 berichten over bloemen.
Die 52 berichten zijn er gekomen.
Die 52 weken zijn er iets meer geworden.
Want er kwam toch steeds iets tussen: een vakantie, een deadline voor studie, het missen van inspiratie of gewoon even geen zin.
Maar met deze laatste blog staan ze er dan toch mooi: 52 berichten over bloemen.
Verschillende berichten.
Over mijn leven, over het leven of gewoon over een bloem.
Een soort bloemlezing: korte verhalen met eenzelfde thema.

51: Gedichtje (2)

50: De anemoon

Ik kom aan het einde van mijn 52 weken project.

Volgende week mijn enerlaatste blog met het thema bloemen.
In mijn eerste blog van mijn 52 weken project beschreef ik dat ik als het ware met bloemen ben opgegroeid. Als klein meisje droeg ik een rozejurkje met bloemetjes.
Dat jurkje is niet de enige reden om te zeggen dat ik met bloemen ben opgegroeid.
Al jaren, zo vanaf dat ik 1,5 ben, woon ik in de ‘bloemenbuurt.’De straten van de wijk waarin ik woon, zijn vernoemd naar bloemen.
Toeval? Zou kunnen.
Zelf woon ik in de Anemoonstraat.
Tijd om mij eens te verdiepen in de bloem waar de straat naar is vernoemd en waar ik al jaren in woon.

49: De orchidee

Sinds een paar maanden zit er een Thaise massagesalon bij ons in het dorp.
Locatie: boven het Chinees (afhaal)restaurant. En heel typisch vestigde de Thaise massagesalon zich in de tijd dat deze salons erg in opspraak waren. Bijna dagelijks kom ik langs de massagesalon en kijk ik even naar de ingang van het pand. Op de deur hangt het aanbod en in de hal staat een kastje met enkele kaarsen en orchideeën.

48: De bloemenjongen

Afgelopen vrijdag stond hij weer voor mijn deur.
Het was rond een uurtje of zes in de avond.
De deurbel ging.
Ik deed de deur open en daar stond hij.
Oud en vertrouwd met zijn bloemenemmer.
Met de vraag of ik nog bloemen wilde hebben.
Dubbele narcissen: een bosje voor 2,50; 3 voor 6 euro.

Al jaren komt op vrijdagmiddag de bloemenjongen bij ons langs.
Eerst zijn broer, en nu deze jongeman.
Met bloemen van het land van zijn vader.
Narcissen, dubbele narcissen, tulpen, hyacinten.
En ik koop altijd wel een bosje.
Alleen al voor de moeite die hij neemt om door weer en wind langs de deuren te gaan met zijn emmer met bloemen.
En ik moet zeggen dat de bloemen ook altijd lang en mooi staan.

47: Tulpen uit Amsterdam

Buiten is het wit.
De sneeuwvlokken dwarrelen voor mijn raam naar beneden terwijl ik deze blog type.
Ik heb een warm vest aan en kop dampende thee naast mijn laptop staan.
Het sneeuwt, het vriest, het is glad, het is koud: het is winter in Nederland.
En wat doen we dan in Nederland….?

… Dan verzamelen we ons op de Dam in Amsterdam voor de opening van het tulpenseizoen!

46: 'Completely passionate about florals'

De eerste keer dat ik de winkel binnen stapte was met mijn vriendin en twee studiegenoten.
Een winkel vol spullen. Waar je ook keek, zag je spullen staan.
Van alles en nog wat. Antiek, modern, nieuw, gebruikt.
De vloer kraakt onder je voeten en wil je een rondje over de eerste etage maken, moet je bukken om je hoofd niet te stoten.
Die eerste keer keek ik mijn ogen uit en hebben wij met veel plezier bontjassen gepast. Ook die vind je er.
Vandaag was het de eerste keer voor mijn vriend dat hij deze winkel binnen stapte.
En ook bij hem kraakte de vloer onder zijn voeten en moest hij zijn hoofd buigen om over de eerste etage te kunnen lopen.
Ook hij keek zijn ogen uit.
Af en toe hoorde ik ‘Wat is dit?’ of ‘Moet je hier eens kijken.’
Heerlijk zo’n winkel. Lekker snuffelen. Verbazen.
Je in een andere wereld wanen. Misschien wel de wereld van een ander tussen al die (gebruikte) spullen.