Is dat ik u elke week om een beetje aandacht vraag.
Aandacht om mijn blog te lezen.
Zonder u misschien, direct, aandacht terug te geven.
Maar nu ik daar eens over nadenk, geef ik u misschien wekelijks wel een beetje aandacht.
Met een verhaaltje over het leven. Met een bloemetje verpakt in een bericht.
Aandacht hoeft niet groot te zijn.
Is misschien maar heel klein.Is niet altijd zo duidelijk aanwezig.
Ervaren we misschien pas achteraf.
Krijg ik een mooie bloem wanneer je bij mij langs komt.
Gewoon omdat je aanmij dacht.En wanneer je dan weer weg bent en ik die bloem zie staan
Moet ik weer aan jou denken
En weet ik dat jij aanmij dacht
Aandacht is misschien niet te beschrijven.
Hoeft ook niet te bestaan uit woorden.Het is een aanraking, luisterend oor, een sterke schouder.
Of misschien een pannetje soep of bos bloemen.
Toen ik er deze week eens aandacht waarover mijn blog moest gaan,
Zag ik het Aandacht Magazine 2012 op mijn bureau liggen.Het lag open op de pagina zoals op de foto bij dit bericht.
Ik keek aandachtig naar de pagina en bedacht mij wat moois bloemen kunnen doen.
Met aandacht bloemen voor iemand uitzoeken.
Deze bezorgen met de boodschap: gewoon omdat ik aan (je) dacht.En wanneer je dan weer weg bent en de ander die bloem ziet staan
Zal hij of zij weer aan jou denken
Met het geweten dat jij aanhem of haar dacht
Klinkt toch wel simpel zo.
Het schenken van wat aandacht.Maar hoe vaak geven we elkaar echt aandacht?
Bewust aandacht.
We zijn druk, hebben weinig tijd.
We besteden ergens kort wat aandacht aan of het gaat even vlug, vlug, vlug.
Daarom wil ik u bedanken, voor uw aandacht, om mijn blog te lezen.
Tot slot wil ik u iets vragen.
Een beetje aandacht.Aandacht voor borstkanker.
Dat kun u heel makkelijk geven.
Door het kopen van Aandacht Magazine 2012.
En wanneer u dat met aandacht leest,
Weet ik ook zeker dat het u aandacht zal geven.
Deze blog is met aandacht gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten