zaterdag 23 februari 2013

32: Een gele bloem in de trein


4 oktober 2012.
Dierendag. Daar heb ik niet zo veel mee.
De dag na 3 oktober. Daar heb ik ook niet zo veel mee.
Het regent. Bah. Ik sta op de trein te wachten.
De trein komt aan, stopt, ik stap in en zoek naar een plekje.
En daar valt mijn oog op een plekje.
Want daar op het prullenbakje, in het zitje voor vier personen, ligt een gele bloem.
Een gele narcis, op het prullenbakje in het zitje van het treinstel.
Ik ga zitten en kijk naar de bloem.

Waar komt die vandaan?
Door wie is die daar neergelegd?
En waarom is de bloem daar neergelegd?
Ik maak een foto die ik met de tekst ‘Vanmorgen in de trein gevonden … inspiratie voor mijn blog. To be continued’ op mijn Twitter en Facebook profiel plaats.
Mijn moeder reageert: ‘Speciaal voor jou daar neergelegd misschien?’
Zo voelde het wel een beetje.
Maar wie kon weten dat ik op dat tijdstip in dat treinstel zou instappen en naar links zou kijken om een plekje te zoeken? En daar dan de bloem zou zien liggen.
Is het dan puur toeval?
Ik hoef maar een klein stukje met de trein.
Enkele minuten maar.
De trein remt al af.
Ik kijk naar de bloem.
Meenemen? Nee, ik laat de bloem liggen.
Voor de volgende reiziger.
Die kan misschien ook wel een klein bloemetje vandaag gebruiken.
Gewoon, als goed begin van de dag.
Voor een beetje vrolijkheid, steun of inspiratie.
En misschien ook niet. Verplaatst de bloem zich van op het prullenbakje naar in het prullenbakje.
Wie zal de bloem dan ooit nog zien? Misschien een medewerker van de afvalverwerking.
Dat zijn aandacht ineens getrokken wordt door iets geels in de grijze afval massa.
Zal hij zich dan ook verwonderen over de bloem? Net als ik deed.
De minuten zijn voorbij. Ik sta op en pak mijn spullen en loop richting de deur van de trein.
Ik kijk nog een keer achterom naar de gele bloem die op het prullenbakje ligt.
Ik stap de trein uit en steek mijn paraplu weer op.
Het regent. Bah. Het is herfst.
Ik laat de gele bloem achter. En stap de herfst in.

Misschien was het toch een soort van teken. Die gele bloem op dat prullenbakje.
Een teken dat we de zomer achter ons laten. Een teken dat de herfst begint.
Een teken dat we om ons heen moeten kijken. Oog moeten hebben voor de kleine dingen die we zien. En dat we dan hele mooie dingen kunnen zien. Die ons voor een klein moment geluk, vrolijkheid, inspiratie en verwondering kunnen geven.
Zoals een gele bloem op een prullenbakje in een zitje voor vier personen in de trein.
Gewoon op 4 oktober.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten