13: Oma's theeservies

U kent het vast wel: oma’s theeservies.
Vaak kleine kopjes met bijpassende schoteltjes.
Van wit porselein, een goud randje en gedecoreerd met bloementjes.
Misschien niet de smaak van iedereen.

Nu moet u weten, ik ben een theedrinker.

Sinds mijn stage bij de overheid vorig studiejaar, ben ik ook een aardige koffiedrinker, maar thee heeft toch echt mijn voorkeur. Met vele verschillende smaakjes is het geschikt voor elk moment van de dag en voor elke situatie.

’s Ochtends een earl grey theetje.

Als ochtendbreak een vruchtensmaakje.
Bij de lunch groene thee.
In de middag kruidenthee.
En ’s avonds voor het slapen gaan, rooibos thee.

Mensen die wel eens thee met mij drinken, weten dat ik mijn thee in een grote mok drink.

Een grote Blond Amsterdam mok. De roze.
De gele is voor visite of als de roze bij de afwas staat.
En dan wil ik er een roze Blond Amsterdam schoteltje bij. Voor mijn theezakje.
En als ik uit de gele mok drink, het gele schoteltje.
En reken maar dat ik naar de kast loop en het schoteltje omwissel als de verkeerde combinatie voor mij is gepakt.

Het thee drinken is gewoon even mijn moment.
Even een moment rust, even op adem komen.
En dat moet kloppen. Dus de roze mok met het roze schoteltje.

Die roze Blond Amsterdam mok met het bijpassende schoteltje, lijken in de verste verre niet op oma’s theeservies.

Toch werd mijn aandacht getrokken door oma’s theeservies toen ik laatst bij haar was.
Het theeservies van mijn oma is dus wit, met een gouden randje en bloementjes.
Ik vrees dat de bloementjes mij aantrokken….

Ik zag oma’s theeservies staan en dacht: daar kun je leuke dingen mee doen!

Natuurlijk kunnen we het gebruiken om thee uit te drinken.
Maar zeg nu eerlijk: twee slokken en het kopje is leeg.
Plus dat je het kopje thee niet echt lekker kunt vasthouden om je handen mee te warmen en lekker te ontspannen.
Nu was dat waarschijnlijk ook niet de gedachte bij het theedrinken in oma’s tijd.
En ik moet zeggen dat het wel erg leuk op tafel staat: die kleine gebloemde kopjes.
Dan heeft een tafel weinig aankleding meer nodig.

Maar toen ik naar oma’s theeservies keek, bedacht ik mij dat het prima dienst kan doen om bloemen in te plaatsen.
Neem de theepot, haal het deksel ervan af, vul het met water en plaats er bloemen in.
Neem de kleine kopjes, vul ook deze met water en laat er kleine bloementjes in drijven.
Een prima oplossing, mocht u oma’s servies erven en niet weten wat er mee te moeten doen.

Nu moet u weten, mijn oma leeft nog.
Gelukkig. En ik hoop dat zij nog lang zal blijven leven.
Ik hoop dat haar theeservies nog lang in het kastje van het glazen theetafeltje zal blijven staan.
Enkel met speciale gelegenheden zoals een verjaardag gebruikt zij deze.
Dan komen de kopjes en schoteltjes met bloementjes op tafel.

En mocht oma er op een dag niet meer zijn en haar theeservies onder de familieleden verdeeld worden. Dan hoop ik het servies aan te mogen treffen in zo’n zelfde kastje van een theetafeltje.
Op tafel tijdens een high tea of verjaardag, dan is de tafel direct aangekleed.
Of op het dressoir gevuld met bloemen.

Eén kopje met schoteltje, lijkend op oma’s theeservies, heb ik al.

Deze is wit met kleine, roze bloementjes versiert.
Het staat in mijn letterbakkast.
Misschien wel het begin van mijn eigen servies, dat later een oma’s theeservies zal zijn.
Want voor mij is en blijft een theeservies toch echt bestaan uit witte kopjes en schoteltje gedecoreerd met bloementjes.
Al is het maar omdat het mij aan mijn eigen oma doet denken en het zo leuk op tafel staat.