Ik heb geen brief gestuurd vanuit Moskou.
Het schijnt dat de post er maanden over doet in Rusland.
Wanneer ik een brief of kaart had verstuurd vanuit Moskou, was deze tegen de kerst aangekomen in Nederland.
Wel meteen een leuk kerstcadeautje…
Dit is een van de dingen waarover ik mij heb verbaasd tijden de studiereis is Rusland.
Vorige week heb ik de week doorgebracht in Rusland.
Samen met ongeveer 40 studiegenoten.3 dagen Moskou. 4 dagen Sint-Petersburg.
Dag 1 begonnen we met een stadwandeling en rondleiding door Moskou.
U kent ze vast wel.Van die groepen toeristen met voorop een reisleidster die door een microfoontje praat en met een vlaggetje loopt.
Zo liepen wij er gelukkig niet bij.
De manager van het hostel en een vriendin van hem hebben ons meegenomen door Moskou.
Ik heb ze wel zien lopen hoor, die groepen toeristen met oortjes in en een boekje in de hand met voorop een reisleidster. Niet met een vlaggetje, maar met een bloem in haar hand.
Bloemen kennen ze ook in Rusland.
70% van alle bloemen in Rusland komt uit Nederland. Hier en daar staan bloembakken geplaatst om de stad wat op te vrolijken.
Iets wat zeker nodig is, want een groot deel van Moskou is grijs, saai en beton.
Ook staan er bloemen in parken en in groenperkjes.
De violen zijn netjes met steeds evenveel afstand en in een rechte lijn geplant.
Dat was iets wat mij opviel. Ik associeer dat toch nog met het regime van vroeger waarbij alles volgens de regels moest.
In zowel Moskou als Sint-Petersburg heb ik bloemenwinkels gezien.
Kijk je van buiten zo een bloemenwinkel naar binnen, zie je vooral roze grote bloemen mooi in bloei staan. Kom je dichterbij zie je dat deze nep zijn. Voor de winkelruiten plaatsen de Russen nep bloemen. Verder in de winkel staan de echte bloemen.
Een verschijnsel dat ik plaats onder de uiterlijke schijn.
Iets wat ik vaker ben tegen gekomen in Rusland en voornamelijk in Moskou.
Russen rijden in grote en dure auto’s. Ze gebruiken de laatste gadgets zoals e-readers, tablets en smartphones. Hiermee laten ze aan de buitenwereld zien dat ze het goed hebben. De thuissituatie kan heel anders zijn: drie hoog achter in een flatje.
Richting het stadshart, het centrum, het midden van Moskou maken de grijze, grote, saaie, betonnen gebouwen plaats voor mooie en sierlijke panden. Nog steeds zijn deze groot en imposant, maar indrukwekkend om naar te kijken. Sommigen van deze gebouwen lijken van dure materialen te zijn gemaakt. Met de nadruk op lijken. Want kom je eenmaal dichterbij of klop je op het materiaal, blijkt het heel normaal of goedkoop te zijn. Uiterlijke schijn.
Het frappante is dat de Russen zich zelf helemaal niet op deze manier uiten. De Russen zijn chagrijnig, sober, somber en onvriendelijk. Dat is hun gezichtsuitdrukking. Hierdoor voelde ik mij niet altijd op mijn gemak in Moskou, waar dit meer zichtbaar was dan in Sint-Petersburg. Zelfs als een Rus op de foto ging, glimlachte hij niet. Later hoorde wij dat dit een soort schild is. In de Russische cultuur is men van mening dat je een glimlach moet waarderen. De keren dat wij een glimlach ontvingen, waren wij dan ook erg vereerd.
Russen zijn met de eerste indruk niet vriendelijk, niet open en niet behulpzaam of sociaal. Uitbundig ook niet echt. Met uitzondering tijden het uitgaan in Moskou en toen Sint-Petersburg kampioen was geworden met het voetballen.
Dames, u bent gewaarschuwd: Russen zijn irritant tijdens het uitgaan. Russische mannen staan niet aan de bar om de dames te bekijken om dan voorzichtig op je af te komen. Nee, zij komen of direct op je af en lopen de hele avond achter je aan. Of ze dansen heel uitbundig op de dansvloer en nemen jou direct in de dans mee. En dat moet je heel duidelijk zeggen dat je er niet van gediend bent, want ze geven niet snel op die Russische mannen. Ook al zijn er voor jou tien anderen, aangezien er nog steeds meer vrouwen dan mannen in Rusland zijn.
Aan de andere kant wordt er van de Rus verwacht dat hij een echte heer is.
Hij dient zich te gedragen als een heer. Dit is bijvoorbeeld aan het einde van de dag zichtbaar. Dan staan er ineens bij de metrostations kleine bloemenstalletjes. Onderweg naar huis neemt de Rus dan een bloemetje mee voor zijn vrouw.
Kijk, dat kan ik dan wel weer waarderen.
Rusland.
Het is een land van uitersten.Een land met grote verschillen.
In zowel Moskou als Sint-Petersburg heb ik mij verbaasd over de cultuur en systemen.
De Russen zijn nog erg gesloten.
Toch hebben ze zich een beetje voor mij open gesteld waardoor ik een ander beeld heb gekregen van het land.
Of eigenlijk heb ik mij door deze reis een beeld kunnen vormen van het land.
Het was voor mij toch wel een gesloten land, waar ik vrij weinig van wist.
Ik stelde het mij voor als kil, grijs, saai, koud en streng.
Op veel momenten heb ik het ook nog zo ervaren.
Maar het land is aan het ontdooien en aan het opkleuren.
De mensen openen zich steeds meer.
Ze laten steeds meer hun blaadjes zien en gaan langzaam in bloei staan.
Toch denk ik dat ze de geschiedenis met zich mee zullen dragen.
Dat de cultuur elementen zal blijven bevatten van de Sovjet tijd.
Daar zitten toch de wortels.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten