Nou ja, bijna dan.
Want het is (was) nog het weekend voor kerst.
Vandaag de vierde adventzondag.
Dus ja, dan is het wel kerst kunnen we zeggen.
In de meeste huizen is het al een aantal dagen kerst.
Weken misschien wel al.
De kerstboom staat, de lichtjes hangen, de kerstkrans hangt en op tafel een staat een kerstster in een mooie pot.
Ik heb een soort haat – liefde verhouding met de kerstster.
Vorig jaar kocht ik twee kerststerren met de kerst. En tijdens de kerst stonden die erg mooi in mijn raamkozijn.
Zo had ik een beetje kerstsfeer in mijn eigen kamertje.
Maar als snel gingen de blaadjes hangen.
Ik snapte er niets van.
Ik voelde aan de aarde of de plant water nodig had en draaide de plant zodat steeds een ander stukje in het licht stond.
En toch hield de kerstster het niet vol bij mij.
Met een pruillip liep ik met de kerststerren naar mijn vader en vroeg of hij ze nog wist te redden.
‘Zet maar neer, ik kijk er wel naar.’
Nou, ik was benieuwd.
Even later zei mijn vader dat ze kou hadden gevat.
Juist ja …
En de volgende dag stonden de kerststerren op de kast van mijn vader weer mooi te bloeien.
En dat bleven ze doen.
Tot en met maart …
Het is niet vreemd dat de kerststerren zo lang bleven staan en bloeien.
Want met de juiste verzorging kan de plant tot en met de Pasen bloeien!
En ik lees dat onder de juiste verzorging onder andere wordt bedoeld dat de kerstster niet in direct zonlicht en in de tocht moet staan.
Dan was die vensterbank van mij misschien toch niet zo een goed plekje.
Een kerst of winter zonder kerststerren is bijna niet meer voor te stellen.
Op mijn werk heb ik ze in allerlei soorten en maten: mini, middel, groot, wit, roze, rood. De kerstster is zelfs zo ‘ingeburgerd’ dat er een speciale dag is voor deze plant. Die trouwens een snijbloem is. Op 12 december is het Poinsettia Day. In de Verenigde Staten komt men dan met vrienden en geliefden bijeen om vóór de feestdagen de relaties in orde te brengen. Dat betekent het uitdrukken van genegenheid, het misnoegen uit de weg te ruimen, vrede sluiten,‘dankjewel’ zeggen en alvast een kerstsfeer creëren. En dit zegt men met bloemen: met de kerstster.
De kerstster komt van oorsprong uit het gebied waar vele sterren vandaan komen: Hollywood. Het begon als een wilde plant die als kerstbloemen op de markt werden gebracht.
In Mexico wordt de plant de ‘flores de noche buena’ genoemd: bloem van de heilige nacht. De rede hiervoor is de schutbladeren van de plant die in de kerstperiode verkleuren en de plant dan in volle bloei staat. En in Frankrijk kent men de kerstster onder den naam ‘étoile d’amour’: ster van de liefde. Ook de Azteken gebruikten deze naam: de bloeddruppels van een Azteekse godin zouden op de bovenste bladeren zijn gevallen toen zij stief aan een gebroken hart en zo komt de plant aan haar rode kleur.
De betekenis en achtergrond van de kerstster past goed bij de kerstgedachte.
Relaties onderhouden.
Liefde geven aan elkaar.
Ook al hebben we soms een haat – liefde verhouding.
Met de kerstster. Of met elkaar.
Met de juiste verzorging is een lang leven een bloei gegarandeerd.
Voor de kerstster. En voor je relatie met vrienden of geliefden.
En daarom, hoe cliché het misschien klinkt, voor iedereen een kerstster.
Een mini kerstster.
Een rode.
En zet de plant niet in het raamkozijn….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten