zondag 13 januari 2013

3: Carnaval

Carnaval 2012. Het is weer voorbij. Het leven in het zuiden van het land, is weer langzaamaan op gang aan het komen. We komen nog even bij van vijf dagen feest en bezoeken afleggen. De verkleedkleding gaat de kast weer in en we slapen dit weekend onze laatste roes uit.

We hebben de bloementjes weer buiten gezet. Een uitdrukking die hier prima van pas komt. Want wie de bloementjes buiten zet, is aan het feesten. Zo iemand neemt het ervan door op stap te gaan en daarbij veel te drinken. Door te googlen op dit spreekwoord lees ik dat ‘de bloementjes buiten zetten’ refereert aan ‘zich door een bloem uitdossen; pret, goede sier maken’.
Met carnaval dossen we ons wel meer uit dan met alleen bloem in onze verschijning. Hoewel ik moet zeggen dat de bloemenslinger toch erg populair blijft. Ook dit jaar zag ik veel mensen met een bloemenslinger om de nek, in het haar, om het middel, om de arm die verder niet zo verkleed waren. Blijkbaar dost men zich al voldoende uit met een bloem. Refereert dat misschien werkelijk aan de bloementjes buiten zetten?

Nu denk ik bij carnaval en bloemen niet alleen aan hiervoor genoemde uitdrukking. Ik moet dan ook altijd denken aan Meneer Bloemetjesbroek.
Meneer Bloemetjesbroek. Samen met mijn vriendinnen heb ik deze persoon ooit ontmoet tijdens een van de carnavalsfeesten bij ons in het dorp. Op dat moment droeg hij een broek met bloemen. U weet wel, zo’n zwembroek. Later kwamen wij hem tegen in de sportschool. Een naam hadden we niet. Wel een broek. Een broek met bloemen. En zo ontstond Meneer Bloemetjesbroek.

In het volkslied van ons dorp wordt ook gerefereerd aan bloemen:
Voorhout, Voorhout klein. Voorhout, Voorhout fijn. Eens was jij een stuifduin. Nu een bloementuin.’
Ja, wij hebben een eigen volkslied. En daar zijn we trots op. Mijn vriendin vroeg mij afgelopen carnaval tijdens het zingen van dit lied of wij dit soms op school leerden. Ja, wij leren dit op de basisschool. Althans, ik ben opgegroeid met carnaval op school en dan wordt het lied gezongen. Dus dan ken je het vanzelf.

Maar carnaval is meer dan feesten, het volkslied zingen en de bloementjes buiten zetten. Het is een sociale activiteit waar jong en oud aan kan deelnemen. En waarbij aan iedereen wordt gedacht. Van een feestje hier en daar, een klaverjastoernooi en het brengen van een bloementje bij de ouderen. Want de ouderen zijn dan misschien niet meer zo in staat om de bloementjes buiten te zetten zoals in het gezegde. Zij kunnen zeker wel op de letterlijke manier de bloementjes buiten zetten. En achteraf blijkt ook nog vaak genoeg op de figuurlijke wijze …

Met carnaval is iedereen gelijk. Misschien komt dat wel door de anonimiteit die geboden wordt door de verkleedpartij die men uitvoert. Het is een uitlaatklep, een tijdelijke ontsnappingsmogelijkheid. Even weg van alle sociale kaders, rollen en patronen.

Carnaval en bloemen.
Het was makkelijker dan ik dacht om deze twee met elkaar in relatie te brengen.
We hebben de bloementjes weer buiten gezet.
Nu weer even rust. We komen weer even bij.
En als het zonnetje straks iets meer schijnt, zetten we de bloementjes weer buiten.
Maar dan letterlijk …

Brond: http://www.dbnl.org/tekst/stoe002nede01_01/stoe002nede01_01_0261.php#v260

Geen opmerkingen:

Een reactie posten