50: De anemoon

Ik kom aan het einde van mijn 52 weken project.

Volgende week mijn enerlaatste blog met het thema bloemen.
In mijn eerste blog van mijn 52 weken project beschreef ik dat ik als het ware met bloemen ben opgegroeid. Als klein meisje droeg ik een rozejurkje met bloemetjes.
Dat jurkje is niet de enige reden om te zeggen dat ik met bloemen ben opgegroeid.
Al jaren, zo vanaf dat ik 1,5 ben, woon ik in de ‘bloemenbuurt.’De straten van de wijk waarin ik woon, zijn vernoemd naar bloemen.
Toeval? Zou kunnen.
Zelf woon ik in de Anemoonstraat.
Tijd om mij eens te verdiepen in de bloem waar de straat naar is vernoemd en waar ik al jaren in woon.

De anemoon.

Geslachtsnaam Anemone, afgeleid van het Griekse woord ‘anemos’:wind. Het zaad van de anemoon is namelijk pluizig en wordt door de wind verspreid.
De betekenis is groot: verwachting, attenderend, zorgzaamheid, overgave, vooruitzicht, volharding en toewijding. Maar ook verlatenheid. Deze tegengestelde betekenis komt waarschijnlijk voort van de zeeanemoon. De zeeanemoon symboliseerde eeuwenlang de ziel van een verdrongen zeeman. Door het meebrengen van zeeanemonen, wordt dood en verderf gezaaid.
Er zijn wel 120 soorten anemonen die in het voorjaar of in het najaar bloeien. De voorjaarsbloeier blijft laag en is voornamelijk wit van kleur. De herfstanemonen geven kleur in de tinten wit, roze en paars.

Ik ken de anemoon in de kleuren wit, roze en paars. Die heb ik altijd in de winkel.

En net als bij de orchidee, heb ik een ander beeld van de anemoon gekregen door haar vaak in de emmertjes op mijn werk te zien staan.
Ik vond het altijd een beetje zielige bloemen; snel verlepte blaadjes.
En de groene blaadjes onder de bloem, vond ik altijd ‘gemeen’:ze zien er puntig uit, alsof ze steken.
Maar toen ik eens goed naar de anemoon ging kijken, ben ik het een onschuldige bloem gaan vinden die zich laat beschermen door haar gemeen ogende groende blaadjes. En de blaadjes van de bloem hebben een prachtig kleurverloop. Dunne, zachte blaadjes zijn het.

Soms, als ik een beetje voor mij uit zit te staren of niet zo goed kan slapen, verbeeld ik mij dat ik in een veld voor bloemen loop en de mooiste bloemen pluk om zo een boeket veldbloemen te maken.

En een van de bloemen in dat boeket is de anemoon haar mooie volle kleuren en naar buitenstaande bloembladeren die door de wind licht op en neer deinzen. Net als klaprozen. Ook zo een mooie bloem, de klaproos. Ook zij zit in mijn veldboeket.

Mijn inspiratie laat mij een beetje in de steek; ik kom niet tot een einde van deze blog of een mooie boodschap die ik u kan geven. Ik zoek op Google naar afbeeldingen van de anemoon. En voor ik het weet zit ik voor mij uit te staren en zie mijzelf in een gebloemde jurk door een veld met bloemen wandelen. Met een blauwe lucht boven mijn hoofd en een heerlijke warme zon. Ik voel de zon op mijn schouders en een klein windje door mijn haar. Ik pluk de mooiste bloemen uit het veld: klaprozen, margrieten en anemonen in verschillende kleuren …

De inspiratie voor mijn blog laat mij een beetje in de steek vanavond. Aan de anemoon kan het niet liggen. Een mooie bloem; kleurrijk en betekenisvol. Ook een prima bloem ter decoratie: in een boeket of in een vaasje of glaasje. Ook op schilderijen wordt de anemoon veel gebruikt en tegenwoordig zijn veel kledingstukken voorzien van een bloemenprint waarin de anemoon is te herkennen.

Ik sluit deze blog af. Volgende week mijn laatste blog.
Morgen maar eens een bosje bloemen kopen voor in mijn kamer.
Het is een beetje leeg nu de tulpen uitgebloeid zijn.
Misschien eens kijken voor een bosje anemonen.
Of zal ik wachten tot eind van de week?
Even Valentijnsdag afwachten misschien ….